28 Ιαν 2009

Κλείνουν λόγω χρεών

Της ΝΤΑΝΙ ΒΕΡΓΟΥ



Υπό κανονικές συνθήκες τον αγώνα της επιβίωσης τον δίνουν οι ασθενείς. Στην περίπτωση του Αρεταίειου και του Αιγινήτειου τον δίνουν τα ίδια τα νοσοκομεία. Το πρώτο έχει χάσει το 40% των κρεβατιών του και το δεύτερο κρατάει κλειστά ένα στα πέντε.



Τα δύο πανεπιστημιακά νοσοκομεία που λειτουργούν 100 χρόνια τώρα στη χώρα βλέπουν τις κλινικές τους να κλείνουν μία μία λόγω σημαντικών ελλείψεων σε προσωπικό και υποχρηματοδότησης. Τους δύο τελευταίους μήνες παραμένουν κλειστές η Χειρουργική και η Γυναικολογική κλινική του Αρεταίειου και η Ψυχιατρική Ανδρών του Αιγινήτειου.

Με ένα πανό που γράφει «Το νοσοκομείο κλείνει λόγω έλλειψης προσωπικού και υποχρηματοδότησης. Με εντολή των υπουργών Παιδείας και Υγείας» οι εργαζόμενοι στο Αρεταίειο προσπαθούν να βρουν συμμάχους στη δράση τους που στόχο έχει να μην κλείσει το νοσοκομείο. Την ίδια ώρα οι επικεφαλής των υπουργείων Παιδείας -υπεύθυνου για τις προσλήψεις προσωπικού- και Υγείας -που έχει στην ευθύνη του την καταβολή των αμοιβών των ειδικευομένων και θα μπορούσε να εντάξει τα δύο νοσοκομεία στο πρόγραμμα ρύθμισης χρεών που ετοιμάζει- υπόσχονται και ξαναϋπόσχονται αλλά δεν κάνουν τίποτα.

«Το πρόβλημα δεν προέκυψε σήμερα. Είναι πρόβλημα μιας δεκαετίας», λέει στην «Ε» ο καθηγητής Χριστόδουλος Στεφανάδης. «Τα ελλείμματα του Αρεταίειου υπάρχουν από το 2001. Τα χρέη προς του προμηθευτές ανέρχονται στα 21 εκατομμύρια ευρώ. Ζητά να συμπεριληφθεί και αυτό όπως τα υπόλοιπα νοσοκομεία της χώρας στο πρόγραμμα ρύθμισης των χρεών των μονάδων Υγείας του ΕΣΥ που προετοιμάζει το υπουργείο Υγείας. Επιπλέον οι οφειλές μισθών σε ειδικευόμενους του υπουργείου υπολογίζονται σε 5,5 εκατομμύρια ευρώ.

Οσον αφορά το υπουργείο Παιδείας, αυτό είναι υπεύθυνο για τη στελέχωση του νοσοκομείου με γιατρούς και παραϊατρικό προσωπικό. Οι άμεσες ανάγκες προσλήψεων νοσηλευτικού προσωπικού είναι 50 άτομα για το Αρεταίειο και 20 για το Αιγινήτειο. Αδειάζουν θέσεις νοσηλευτών και δεν αναπληρώνονται. Για να κρατήσουν το επίπεδο των υπηρεσιών τους περιορίζουν τον αριθμό των κλινών τους».

«Είμαστε στο 45% των οργανικών θέσεων. Δηλαδή, λιγότερες από τις μισές προβλεπόμενες θέσεις του νοσοκομείου είναι πλήρεις», λέει ο λέει στην «Ε» ο Χρήστος Κοφινάς, πρόεδρος εργαζομένων στο νοσοκομείο. «Τα λόγια δεν μας καθησυχάζουν όταν τα τελευταία χρόνια φεύγουν με σύνταξη εργαζόμενοι και δεν προσλαμβάνονται νέοι, ούτε με την ύπαρξη της φάμπρικας των οκτάμηνων συμβάσεων. Πέρυσι βγήκαν 22 άτομα στη σύνταξη και ζήτημα είναι αν προσλήφθηκαν 3. Κάθε χρόνο έχουμε 10-25 αποχωρήσεις και μία ή δύο προσλήψεις.

Οι συνέπειες του κλεισίματος των κλινών είναι παράπλευρες. Δεν επηρεάζεται η λειτουργία των εξωτερικών ιατρείων. Οι συνέπειες αφορούν την κακή εκπαίδευση των ειδικευόμενων, των φοιτητών, από τη στιγμή που γίνονται λιγότερα χειρουργεία. Και τα έσοδα του νοσοκομείου μειώνονται. Οσο για τους πολίτες, εάν θέλουν να χειρουργηθούν στο νοσοκομείο μπορεί και να μην τα καταφέρουν την περίοδο αυτή».

«Υπάρχει μεγάλη έλλειψη προσωπικού. Οι βάρδιες δεν έβγαιναν. Για τον λόγο αυτό κλείσαμε μία κλινική. Η κλινική είναι δυναμικότητας 18 κλινών ενώ το νοσοκομείο έχει 100 κρεβάτια συνολικά», λέει ο Σωτήρης Τριανταφύλλου, πρόεδρος εργαζομένων στο Αιγινήτειο.

«Επιπλέον, τα χρέη του νοσοκομείου που ανέρχονται σε 8 εκατομμύρια ευρώ -από τα οποία τα 3 αφορούν τις αμοιβές των ειδικευόμενων γιατρών και τα 5 φαρμακευτικές δαπάνες- καθιστούν τη λειτουργία του νοσοκομείου εξαιρετικά δύσκολη».

«Το πρόβλημα του Αρεταίειου είναι μία μικρογραφία του προβλήματος που αντιμετωπίζουν όλα τα νοσοκομεία της χώρας -ελλείψεις σε προσωπικό, κυρίως σε νοσηλευτικό και παραϊατρικό», λέει ο Σταύρος Κουτσιουμπέλης, πρόεδρος Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ). «Τα τελευταία πέντε χρόνια έχουν συνταξιοδοτηθεί περισσότεροι από όσοι προσλαμβάνονται. Για κάθε δύο που συνταξιοδοτούνται προσλαμβάνεται ένας. Αυτό έχει ως συνέπεια όχι μόνο να μην αναπτύσσονται τα νοσοκομεία με νέα τμήματα, νέες μονάδες και ό,τι άλλο χρειάζονται, αλλά ουσιαστικά να συρρικνώνουν τις λειτουργίες τους. Κι όλα αυτά με την υπεράνθρωπη προσπάθεια του προσωπικού του οποίου τα εργασιακά δικαιώματα καταπατώνται. Παρ' όλα αυτά ο πολίτης ταλαιπωρείται και δεν χαίρει των υπηρεσιών που δικαιούται». *

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου